Refleksje #1: „Wichrowe wzgórza”

Nie jestem, nie byłem, acz kiedyś może będę, fanem romansów książkowych, nie mniej są romanse, które uzyskały na tyle solidną pozycję, że trafiły na listę lektur oczekujących. „Wichrowe wzgórza” to dobrze napisane, zajmujące przeżycie. Szekspirowskie połączenie miłości i nienawiści pozwala uniknąć mdłego charakteru, a sceneria wiktoriańskiej Anglii dodaje uroku, który, szczególnie dla mnie, ma wielką moc przyciągającą.

„Wichrowe wzgórza” nie uczyniły ze mnie wielbiciela romansów, ale utwierdziły moje przekonanie o jakości XIX wiecznej powieści.

Lista lektur oczekujących v1.0

„Wojna i pokój” (w trakcie)
„Anna Karenina”
„W poszukiwaniu straconego czasu”
„Duma i uprzedzenie”
„Przygody Hucka”
„Martwe dusze”
„Czarodziejska góra”
„Biesy”
„Miłość w czasach zarazy”
„Zabić drozda”
„Przeminęło z wiatrem”
„Niewidzialny człowiek”
„Nowy wspaniały świat”
„Wielki Gatsby”
„David Copperfield”
„Rozważna i romantyczna”
„Opowieść o dwóch miastach”
„Targowisko próżności”